و لئن اتبعت اهوائهم بعد الذی جاءک من العلم ما لک من الله من ولی و لا نصیر

مضمون آیه این است که ای پیامبر اگر بعد از اینکه علم برای تو آمد، از هوی و هوس های یهود و نصاری پیروی کنی:

1- با توجه به قرآن ترجمه آقای مهدی الهی قمشه ای : خدا یار و یاور تو نخواهد بود
2- با توجه به قرآن ترجمه آقای حسین انصاریان: از سوی خدا هیچ یاوری برای تو نخواهد بود

اگر ولی و نصیر را همان دوست در نظر بگیریم می توان نتیجه گرفت:
1- خدا باید دوست باشد و صد البته که او بهترین دوست و یاور است (نعم المولی و نعم النصیر)
2- دوست باید از سوی خدا باشد

اگر ترجمه آقای حسین انصاریان را مبنا قرار دهیم شاید بتوان اینگونه برداشت کرد که: (البته من عربیم خیلی پیشرفته نیست!)

آیه ی بعد، "الذین اتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته اولئک یومنون به ..." دارد آن ولی و نصیرِ از جانب خدا را توصیف می کند:

1- کسانی که به آنها کتاب داده شده
2- آن کتاب را به حق تلاوتش تلاوت می کنند (با توجه به سخنان آقای محمد علی انصاری: تلاوت خواندنی است که : 1- متصل و مستمر باشد 2- مسئولیت آور باشد 3- بدنبال آن توجه و حرکت می آید)
3- به آن کتاب ایمان دارند

(آیات 120 و 121 سوره بقره)